ببار ای برف

سلام کیمیای برف ندیده

کیمیای دورازبرف ..........................

کیمیایی که از برف می ترسی نترس عزیزم وآرام و

راحت باش سرمای زمستانی تو را آزار نمی دهد تو در دزفول شهر گرم ومقاوم خوزستان با لباس نازک وبرایت باور کردنی نیست که ما با لباس بافتنی کنار پله ی کرسی چپیده ایم نه لمیده ایم ! ها......... چی کرسی نمیدانی چیست ؟البته واضح ومبرهن است وبر کسی پوشیده نیست که کرسی چهار پایه قد کوتاهیست که به علت اینکه ننه سرما خودش از سرمای زمستان در عذاب بوده ودر موقعیتی نبوده که به فرزندش همان کرسی جان .جان جانان را میگویم نرسیده وکرسی جان ما خوب رشد نکرده وقد کوتاه مانده

حالا فهمیدی کرسی چیست خوب مجسم کن زیر کرسی منقلی هم که تشکیل شده از یک لامپ 100 وات که به جان ودل ما گرما می بخشد ودر آخر ماه مبلغ قبض برق رابالا میبرد چه قدر لذت بخش است بنشینی وچای داغ ومیوه واحیانا تخمه وآجیل ..........

خوب با این احوال آیا اگر برف ببارد چقدر مزه دارد پس ای برفها ببارید تا آنان که برف را دوست دارند دلشان شاد گردد بخصوص مامان طهوراجون  ....امروز

چهره ی شهر مون چقدر قشنگ شده همه جا سفید ....ما که بچه بودیم وقتی برف میومد میگفتند ننه سرما داره لحافشو تکون میده وچه صادقانه باور میکردیم که الآن تو آسمون یه پیرزن داره لحافشو تکون میده ودعا میکردیم نیفته زمین .بچه گیه دیگه..

تازه اصل مطلب فردا صبحه که بریم تو حیاط هم کمی برف بازی کنیم و به هم دیگه برف پرتاب کنیم وآدم برفی بسازیم سرسره بازی که توخیلی دوست داری بازی کنیم اگر چه که تو از برف دل خوشی نداری خلاصه حالی داره این نعمت خداوندی........