گل من کیمیای عمه عسل تو چون صدفی پاکی وزلال صاف ویکرنگی تودرآسمانها صیقل یافتی وبه ذمین آمدی سرشت پاک تو  ستودنیست همینطور بمان دردنیا با آدمهای بدنهاد ودغل دو ست نشو خودت راباگل مقایسه کن ببین برای طراوت بخشیدن به دیگران چگونه رندانه همه را حذب خودش میکند ودرعین حال  نمیگذارد کسی به او آسیبی برساند تو هم در احتماع باید همینطور باشیاینهاراوقتی بزرگ شدی خواهی فهمید انشاالله درسی باشد برای آینده ات  ویادی هم از من به نیکی خواهی کرد